INDIGO ตำนาน คำสาป โจรสลัด - นิยาย INDIGO ตำนาน คำสาป โจรสลัด : Dek-D.com - Writer
×

    INDIGO ตำนาน คำสาป โจรสลัด

    เรื่องราวของเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่จู่ๆก็ถูกจับตัวขึ้นมากลายเป็นทาสบนเรือโจรสลัดอินดิโก ผจญภัยตามหาขุมทรัพย์ปริศนาที่มหาสมุทรแสนอันตรายและจู่ๆก็เข้าไปพัวพันกับคำสาปประหลาดตามตำนานปรัมปราที่เล่าขานต่อกันมา

    ผู้เข้าชมรวม

    8,063

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    24

    ผู้เข้าชมรวม


    8.06K

    ความคิดเห็น


    229

    คนติดตาม


    567
    หมวด :  แฟนตาซี
    จำนวนตอน :  34 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  2 ธ.ค. 60 / 15:25 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ


    คำเตือน นิยายเรื่องนี้ไม่ใช่นิยายวาย แต่จะมีฉากแสดงความสัมพันธ์ระหว่างตัวละครชายมากเป็นพิเศษเนื่องจากมีเนื้อเรื่องอยู่บนเรือโจรสลัดเป็นหลัก






     

    ว่ากันว่าในอดีตนั้นมีเรือต้องสาปลำหนึ่งที่ไม่ว่าใครเห็นต่างก็รู้สึกหวั่นเกรง

     

    ใบเรือสีน้ำเงินเข้ม

     

    บนยอดไร้ซึ่งธงประกาศตัวตน

     

    ไม่เคยแวะจอดเทียบท่าที่ใด

     

    ขยับเคลื่อนไหวได้ด้วยตัวของมันเองราวกับมีปีศาจสิงสถิตย์

     

    ราวกับวายร้ายที่คืบคลานเข้ามาใกล้เหยื่อภายใต้เงามืดสีน้ำเงินดังเช่นตัวอักษรที่สลักอยู่บนตัวเรือ

     

     https://s23.postimg.org/p1xsv1bjv/HZasv_C11.png

     

    ชื่อของอินดิโก้(คราม)นั้นเป็นเพียงตำนานปรัมปราของเรือต้องสาป

     

    ที่นำโดยซิลเวสเตอร์ผู้เสียสติ อดีตขุนนางผู้ภัคดีต่อราชาชื่อใช้เรือลำนั้นออกอาละวาดและก่อกบฏไปทั่วจนเป็นที่หวั่นเกรง

     

    ก่อนที่มันจะหายไปจากโลกใบนี้เหลือไว้เพียงคำบอกเล่าที่ไม่อาจรู้ถึงข้อเท็จจริง

     

    บางทีมันอาจเป็นเพียงตำนานที่ตาแก่ชาวทะเลกุขึ้นมาเพื่อขู่ลูกหลาน

     

    บางทีอาจเป็นเพียงนิทานเรื่องหนึ่งของชายหนุ่มนักผจญภัย

     

    บางทีอาจเป็นเรื่องการกุเรื่องขึ้นมาของนักโทษหลบหนี

     

    ไม่มีใครรู้แน่ชัดว่าตำนานนี้มีจริงรึไม่

     

     

    .

    .

    .

     

     

     

    แต่แล้ววันหนึ่งก็ได้มีผู้ปลุกตำนานนั้นขึ้นอีกครา

     

    แล้วเรือเดินทะเลที่มีใบเรือสีน้ำเงินเข้มสลักชื่อINDIGOก็ปรากฏขึ้นและออกอาละวาดในท้องทะเล

     

    ไม่มีใครรู้ได้ว่ามันคือเรือที่อยู่ในเรื่องเล่านั้นจริงหรือไม่

     

    หรือเป็นเพียงการเล่นเลียนแบบของโจรสลัดวายร้าย

     

    แต่มันก็ปรากฏขึ้นมาอีกครั้งหลังผ่านไปกว่าร้อยปีพร้อมกัปตันเรือคนใหม่

     

    และคำสาปที่ผูกวิญญาณของผู้บุกรุกกับเรือลำนี้ไปตลอดกาล

     





    มีคำแนะนำอะไรก็มาบอกได้ วิจารณ์ได้ ติได้นะครับ ยินดีรับฟัง
    ขอบคุณทุกการสนับสนุนทั้งคอมเม้นทั้งfavเป็นกำลังให้กับหงุมหงิม

    ยังไงก็ฝากตัวด้วยนะครับ


    ในแฟนเพจ ส่วนใหญ่จะเป็นภาพประกอบนิยายเรื่องนี้

    *เนื้อหาในเพจอาจมีสปอยล์


    Lazy

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    "อ่านเพลินมากค่ะ วันเดียวถึงตอนล่าสุดแล้ว"

    (แจ้งลบ)

    สวัสดีค่ะ คุณdnarg11 หรือ หงุมหงิม เรากฤษณาแป้งร่ำจากกระทู้ (ชวนปล่อยของ)มาขี้อวดกันเถอะ ก่อนอื่นเราชอบชื่อเรื่องนะคะ เพราะชื่อมาจากตัวเอกต้นตำนานของเรื่อง เปิดเรื่องขึ้นมาเรานึกว่าดู ไพเรท ออฟ เดอะ แคริบเบียน กัปตันแจ็ค สแปโรว์เลย คือเรื่องนี้เป็นหนังที่เราชื่นชอบมากเรื่องหนึ่ง ดูมาทุกภาค เราเข้าใจความคิดของผู้แต่งนะคะ ในเรื่องที่กังวล ว่าเรื่อ ... อ่านเพิ่มเติม

    สวัสดีค่ะ คุณdnarg11 หรือ หงุมหงิม เรากฤษณาแป้งร่ำจากกระทู้ (ชวนปล่อยของ)มาขี้อวดกันเถอะ ก่อนอื่นเราชอบชื่อเรื่องนะคะ เพราะชื่อมาจากตัวเอกต้นตำนานของเรื่อง เปิดเรื่องขึ้นมาเรานึกว่าดู ไพเรท ออฟ เดอะ แคริบเบียน กัปตันแจ็ค สแปโรว์เลย คือเรื่องนี้เป็นหนังที่เราชื่นชอบมากเรื่องหนึ่ง ดูมาทุกภาค เราเข้าใจความคิดของผู้แต่งนะคะ ในเรื่องที่กังวล ว่าเรื่องบางทีก็ชวนจิ้นเป็นวาย แต่เราไม่คิดอย่างนั้นนะคะ เราคิดว่าผู้แต่งต้องการเล่าถึงการผจญภัยของตัวเอกมากกว่า การไขความลับ ตำนานต่างๆ เหมือนในการ์ตูนวันพีช ที่ไม่มีใครเป็นนางเอกทั้งนั้น การดำเนินเรื่องเน้นตัวเอกที่ดำเนินตามไปสิ่งที่พบเจอ และเพื่อความอยู่รอดปลอดภัยที่แสดงตามสถานการณ์ เพราะฉะนั้นอย่างกังวลเลยค่ะ ปล่อยตัวละครของคุณได้โลดแล่น ผจญภัยไปตามมหาสมุทร อย่างมีความสุขตามที่ผู้แต่งต้องการเลยค่ะ ขอแนะนำนักอ่านทั้งหลายนะคะ อ่านเรื่องนี้คุณจะได้เกร็ดความรู้เรื่องโจรสลัด ตำนานต่างๆ รวมถึงความคิดสร้างสรรค์ของผู้แต่งที่ต้องการเล่าเรื่องราว ของเด็กชายคนหนึ่ง ที่ต้องผจญภัยในท้องทะเลมหาสมุทรว่าเขาจะผ่านอะไรมาบ้าง ลองเปิดใจ แล้วมาสัมผัสดูนะคะ ให้ 8 ดาวนะคะ เพราะอีก 2 ให้เอาไว้ไปพัฒนาฝีมือการแต่ง บางตอนเราคิดว่ามันยังไม่สุดเลย ผู้แต่งสามารถเค้นจินตนาการมาได้อีก ถ้าหัวตันแนะนำให้ไปอ่านเรื่องเล่าขานความลี้ลับในมหาสมุทรดูนะคะ อาทิเช่น สามเหลี่ยมเบอร์มิวดาร์ ที่ใครผ่านไปก็ไม่รอด แล้วก็มีที่อื่นอีก ลองไปศึกษาแล้วนำมาใส่ในนิยายดู รับรองเพิ่มความสนุกได้แน่ๆค่ะ ปล.เราแอบว๊าปไปกดเพจเฟสด้วย ชอบภาพวาดค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้สู้ กฤษณาแป้งร่ำ   อ่านน้อยลง

    กาลกวี/ลูกน้ำ/Novelholics | 4 ก.ค. 60

    • 3

    • 0

    "วิจารณ์นิยายเรื่อง INDIGO ตำนาน คำสาป โจรสลัด"

    (แจ้งลบ)

    ก่อนอื่นก็ขอสวัสดีครับคุณหงุมหงิม ผม Dark_Illusion (ปันจี้) จากร้านรับวิจารณ์นิยายสไตล์ flower shop ขออนุญาตมาวิจารณ์นิยายของท่านในครั้งนี้นะครับ ว่าแล้วก็มาดูกันเลยว่ามีอะไรให้เราได้เล่นกันบ้าง ^^ ชื่อเรื่อง : ไอเดียแจ่มมากครับในการเอาจุดเด่นของเรื่อง และบรรยายอัตตลักษณ์สิ่งนั้นในสามคำ เป็นชื่อเรื่อง น่าจดจำดีครับ และกระชับดีด้วย การตกแต่ง ... อ่านเพิ่มเติม

    ก่อนอื่นก็ขอสวัสดีครับคุณหงุมหงิม ผม Dark_Illusion (ปันจี้) จากร้านรับวิจารณ์นิยายสไตล์ flower shop ขออนุญาตมาวิจารณ์นิยายของท่านในครั้งนี้นะครับ ว่าแล้วก็มาดูกันเลยว่ามีอะไรให้เราได้เล่นกันบ้าง ^^ ชื่อเรื่อง : ไอเดียแจ่มมากครับในการเอาจุดเด่นของเรื่อง และบรรยายอัตตลักษณ์สิ่งนั้นในสามคำ เป็นชื่อเรื่อง น่าจดจำดีครับ และกระชับดีด้วย การตกแต่งหน้าบทความ : อันที่จริงผมก็ไม่ได้สนใจเท่าไหร่นักในเรื่องของการตกแต่ง ตราบใดที่มันไม่รกหูรกตา ไม่วางเรียงอะไรเป็นพรืดสะเปะสะปะมากมายก็ถือว่าโอเคแล้วครับ แต่ถ้าจะให้เพิ่มเติมอีกหน่อยคือ การนำแบ็คกราวน์สีดำ ตรงกลางพื้นขาวทำให้ข้อความและสิ่งที่นำเสนอหน้าบทความโดดเด่นมากเลยครับ แถมยังโล่งสบายตาดีด้วย นอกจากนี้เห็นว่าวาดภาพประกอบนิยายเอง น่าอิจฉามากครับ งดงามแต้ๆ บทนำ : ผมค่อนข้างที่จะพูดละเอียดในส่วนของบทนำ และอารัมภบทนะครับ เพราะมันเป็นหน้าแรกที่ผู้อ่านจะได้เจอ ในการวิจารณ์ส่วนเนื้อเรื่องจะเป็นการชี้แค่ประเด็นหลักๆ เท่านั้น ไม่ได้เป็นการยกขึ้นมาเป็นคำๆ เหมือนเช่นบทนำนะครับ คำโปรย(หน้าบทความ) ถือว่าสั้นดีครับ นั่นเป็นสิ่งดีเพราะคำนำหน้าบทความควรจะกระชับและดึงดูดให้ไปอ่านซึ่งจุดนี้ทำได้ดี ตรงท่อน บางที...บางที...บางที... ซ้ำกันได้ครับดูสวยดี แต่เหตุผลข้างหลังไม่ควรมีคำซ้ำครับ ถ้าท่อนแรกบอกกุเรื่องเพื่อขู่หลาน ท่อนสุดท้ายน่าจะเบี่ยงไปเช่นคำว่า กล่าวอ้างเพื่อหลบหนี ประมาณนี้ครับ แล้วยิ่งถ้ามีการหาคำสัมผัสในสัมผัสนอก หรือคำพ้องเสียงมาลงเล่นด้วยจะเพราะมากเลยล่ะครับ อารัมภบทตำนานสีน้ำเงิน โดยส่วนตัวคิดว่าตัวเลขไม่เกินสิบใช้พิมพ์เอาดีกว่าเขียนเป็นตัวเลขครับ พอเห็นตัวเลขโดดขึ้นมาแล้วแอบขัดตาเบาๆ กลิ่นเสียงมาแล้วครับบรรยายบรรยากาศได้ดีทีเดียว สังเกตเห็นว่าใช้คำว่า “ใบเรือสีน้ำเงินเข้ม” บ่อยมากเลยครับ ลองเปลี่ยนใช้ ใบเรือสีน้ำทะเลลึก ผืนผ้าใบเรือสีคราม ใบเรือสีท้องฟ้ารัตติกาล อะไรทำนองนี้ครับ แล่นต่อไปตรงหน้า...เผชิญหน้า พยายามเลี่ยงคำซ้ำดีกว่าครับ หรือลองตัดคำที่ไม่จำเป็นดู ความเชื่อมั่นของเธอ เธอยืนหยัด (เปลี่ยนสรรพนามเรียกดูครับ เช่น หญิงสาวจะได้ไม่ซ้ำ) อย่างเยือกเย็นให้ความรู้สึกแง่บวกมากกว่าครับ ในที่นี้ใช้คำว่าอย่างเลือดเย็นดีกว่า บรรยายช่วงต้นเหมือนหญิงสาวโกรธเกลียดซิลเวสเตอร์มาก แต่ตอนตายกลับส่งยิ้มให้เป็นครั้งสุดท้ายเสียนี่ มีความย้อนแย้งพอสมควรครับ อย่างน้อยก็ควรจะเอ่ยตัดพ้อสักหน่อยก่อนตายนะคิดว่า แปรเปลี่ยน...แปรเปลี่ยน... (เปลี่ยนคำดูครับ) แต่สุดท้ายแต่แล้วเขา... (แต่สุดท้ายแล้วเขา ไปเลยครับ) เนื้อเรื่อง : จะเป็นการยกประเด็นขึ้นมาอย่างคร่าวๆ นะครับ จุดเริ่มต้นของความเกลียดชัง ปลุกจากห้วงนิทรา (น่าจะใส่ว่าปลุกเขาจากห้วงนิทรา) ชอบคาแรคเตอร์หนูนอริสมากครับ มีความซึนสมเป็นนายน้อยดีจริงๆ ตัดฉาก ย้อนเวลา ได้ดีไม่งงครับ ถือว่าทำได้ดี ทีนี้เรามาดูกันว่าลูคัสจะทำอย่างไรในการบุกชิงตัวนายน้อย และคนเขียนจะให้เหตุผลได้ดีเพียงพอหรือไม่กับการเสี่ยงบุกจับนายน้อยแล้วกลับได้เพียงทาสที่ทำอะไรไม่ได้หนึ่งคน สู้เอาไปขายเป็นทาสสนองกามยังจะได้กำไรซะกว่า จุดเริ่มต้นของความเกลียดชัง 2 บริการผู้รับใช้ ไม่แน่ใจว่าหมายถึงคำไหนระหว่างบริกรผู้รับใช้/บริวารผู้รับใช้ ในส่วนของบทบรรยายไม่ควรใช้คำว่า “มั้ย” ซึ่งสามารถใช้ในบทพูดได้ ให้เปลี่ยนใช้คำว่า “ไหม” แทนครับ ดีนะที่ไม่ได้เห็นฉากเอ็ดนาร์ตายในฉากนี้ มิเช่นนั้นผ๊มคงไม่มีแรงวิจารณ์นิยายท่านต่อเป็นแน่ฮับ (แพ้ดราม่าขั้นรุนแรง) จุดเริ่มต้นของความเกลียดชัง 3 ชื่อคุณแม่มีทั้ง เอดนาร์ และ เอ็ดนาร์นะครับ ลองตรวจทานดูดีๆ ควรเขียนให้เหมือนกัน อ...เอ่อ ม่ายยยยย ไม่เอาดราม่าดิ ฮรืออออ //ตั้งสติๆ อะแฮ่ม มีจุดท้วงติงเล็กน้อยครับ ถึงจะขาดสติอย่างไร แต่คำพูดเอ็ดน่าร์ก็น่าจะทำให้สะอึกบ้าง (หลายรอบด้วย) ไม่ได้จะให้แก้เนื้อเรื่อง แต่ปรับนิดหน่อย เช่นให้เอ็ดน่าร์ตะลึงจนไม่ได้พูดอะไรต่อ หรือ ให้นอริสกล่าวขอโทษอยู่ในใจ แต่ดึงดันที่จะพูดออกไปอย่างนั้น น่าจะสมเหตุสมผลมากกว่าครับ จุดเริ่มต้นของความเกลียดชัง 4 บ่นถึงความรู้สึกรำคาญ ความรู้สึกไม่พอใจเอ็ดน่าร์แค่รอบเดียวพอครับ ไม่งั้นจะเยิ่นเย้อเกินไป ไม่สมเหตุผลเท่าไหร่นะครับทั้งๆ ที่ขังตัวอยู่ในห้องอยู่กับความรู้สึกผิดแล้วแท้ๆ พอออกมันดันทำปากดีไม่ง้อแม่อีกแล้วบอกไม่เข้าใจตัวเอง ผ๊มก็ไม่เข้าใจครับ ฮ่าๆๆๆ และอีกจุดหนึ่งทั้งๆ ที่เป็นตระกูลที่ร่ำรวยขนาดนี้ ไม่ได้จ้างทหารหรือยามกันใครดักปล้นเลยรึ ว่าแต่เตะเข้าหน้าแล้วทำไมจุกที่ท้องล่ะครับ... แผนที่อะไรนั่นคืออะไร (ตัดออกสักตัวครับ) ทิ้งท้ายสำหรับตอนนี้... กะแล้วไม่มีผิด เอ็ดนาร์...ตายจนได้ฮรือออ กรีดร้องงงงงงง ดราม่าเกินจะรับไหว ท่านมันร้ายกาจมากกกกกก!!! เริ่มการเดินทางครั้งใหม่ คำว่าเกลียดแค้นไม่ค่อยใช้กันครับ ใช้คำว่าโกรธแค้นหรือเคียดแค้นแทนดีกว่าครับ ชายที่คร่าทุกสิ่งทุกอย่างของเขาไป (น่าจะเป็นผู้พรากทุกสิ่งไปมากกว่าครับ) คนที่คนๆเดียวกับที่... ท่อนนี้แนะนำให้ไปเรียงประโยคใหม่ดูครับ แล้วก็เพิ่งมารู้ตอนจะเอาเหล็กนาบว่าหนูนอริสถอดเสื้อ น่าจะบรรยายตั้งแต่ท่อนแรกๆ เพิ่มความฟินได้อีกนิดหน่อย -////- ริงโก้กับไคโร อุ้ย เลียเลยหรือครับ //ปิดหน้าด้วยความขวยเขิน แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอกนะ ไม่ถือว่า NC อะไร ยังถือว่าพอรับได้ครับ โชคดีที่หนูนอริสไม่ต้องเลียจริงๆ ^^ ชอบหนูริงโก้จริงๆ ชวนจิ้นได้ดีมากฮ่าๆๆๆ บทสนทนาของลูกเรือ สำหรับนิยายแฟนตาซีควรมีแทรกเชิงอรรถสักเล็กน้อยนะครับ เพื่อที่คนอ่านจะได้เข้าใจโลกแฟนตาซีของคุณมากขึ้น อย่างเช่น บาลาไลก้า* ควรจะอธิบายท้ายตอนว่าเครื่องดนตรีชิ้นนี้เป็นอย่างไร ขนมปังแมนชิต* เป็นอย่างไรทำมาจากอะไร เป็นต้น มอบหมายหน้าที่ มีความรู้สึกว่าไคโรจะไม่ได้กลับขึ้นฝั่งไปหาหลาน ไม่เอาน้า ไม่เอาดราม่าแล้ว ฮรือออ //ตั้งสติๆ โอเคครับ ถ้าจะเล่นสายดราม่าก็จัดเลย… โดยรวมแล้วนักเขียนเรื่องนี้บรรยายฉากและรายละเอียดต่างๆ ได้ดีมากเลยครับ เป็นจุดเด่นของเรื่องเลย ในส่วนของบทบรรยายการจัดเรียงประโยคอยู่ในเกณฑ์ดีและใช้ภาษาได้สวยดีครับขนาดความยาวแต่ละตอนมีขนาดใกล้เคียงกันแถมมีความยาวค่อนข้างยาวสะใจดีครับ นอกจากนี้คนเขียนยังสามารถวาดภาพประกอบได้ด้วย ช่างน่าอิจฉาเป็นยิ่งนัก เรื่องคำผิดที่พบพอมีบ้างประปรายแต่ก็ไม่ถึงขนาดน่าหงุดหงิด เรื่องภาษายังมีคำซ้ำอยู่บ้าง หากแต่จุดอ่อนของเรื่องนี้คือความเยิ่นเย้อครับ แม้ฉากบรรยายสวยงามแต่บทบรรยายน้ำท่วมทุ่งจนเรื่องไม่เดินไปไหนทำให้ผู้อ่านเกิดความเบื่อได้ครับ และจากการอ่านแล้วคิดว่าพลอตเรื่องค่อนข้างยาวเลยทีเดียว หากแต่ผ่านมาแล้วเกือบสิบตอนตัวเอกเพิ่งจะถูกจับออกทะเลเอง คำผิดในหน้าบทนำ (กด Ctrl+F หาเอานะครับ) : ภัคดี – ภักดี ต่อราชาชื่อใช้เรือลำนี้ – ต่อราชาซึ่งใช้เรือลำนี้ อารัมภบทตำนานสีน้ำเงิน : วาวโรจ – วาวโรจน์ ศักษดิ์ศรี – ศักดิ์ศรี ใยพริบตาเดียว – ในพริบตาเดียว ห่ำหั่น – ห้ำหั่น เหตุการ์ณ – เหตุการณ์ ย้ำเท้า – ย่ำเท้า เหยียดอยู่ – เหยียบอยู่ จุดเริ่มต้นของความเกลียดชัง : ศัพย์ – ศัพท์ ทพร้าย – ทำร้าย ตอบโต – ตอบโต้ อยู่ด้วยกะน – อยู่ด้วยกัน อยาใน – อยู่ใน แต่วา – แต่ว่า อีกครหนึ่ง – อีกคนหนึ่ง จุดเริ่มต้นของความเกลียดชัง 2 : หอมหอน – หอมหวน สักครูหนึ่ง – สักครู่หนึ่ง พนักงงาน – พนักงาน กลางกระม้วนยาว – กางกระดาษม้วนยาว โฉลดที่ดิน – โฉนดที่ดิน ตกลงตะลึง – ตกตะลึง ชุนมุน – ชุลมุน ดูเหมืนว่า – ดูเหมือนว่า ห้องความคิด – ห้วงความคิด จุดเริ่มต้นของความเกลียดชัง 3 : ยังไม่ยุ่มย่าม – ยังไปยุ่มย่าม ดรกว่าใช้กำลัง – ดีแต่ใช้กำลัง โอกาวส – โอกาส เจ็บปด – เจ็บปวด หลายเป็นแค่ – กลายเป็นแค่ จับจอง – จับจ้อง อย่าวเย็นชา – อย่างเย็นชา จุดเริ่มต้นของความเกลียดชัง 4 : ดปลวเพลิง – เปลวเพลิง เริ่มการเดินทางครั้งใหม่ : อยู่รวดเร็วเกิดนไป – อย่างรวดเร็วเกินไป ใ.ที่ต้อง – ที่ต้อง เจ้าไปยุ่ง – เข้าไปยุ่ง ทรมาณ – ทรมาน ริงโก้กับไคโร : นอนิส – นอริส เป็อาทิตย์ – เป็นอาทิตย์ ใหมันมากนัก – ให้มันมากนัก บทสนทนาของลูกเรือ : เหใอน – เหมือน กลี่นแกล้ง – กลั่นแกล้ง นอนิส – นอริส คึกครื้น – ครึกครื้น สังเกตุการณ์ – สังเกตการณ์ มอบหมายหน้าที่ : ทันที่ที่ – ทันทีที่ ในสสายตา – ในสายตา ไคโรพูดื – ไคโรพูด ผู้สงศักดิ์ – ผู้สูงศักดิ์ ขมวดคิ้วๆ – ขมวดคิ้ว เพราอยาก – เพราะอยาก อ่อยวัย – อ่อนวัย สมมุต – สมมติ พานิชย์ – พาณิชย์ ดาดสายลม – ตามสายลม ล้วเขาจึง – แล้วเขาจึง รายระเอียด – รายละเอียด คนที่ถูกข้า – คนที่ถูกฆ่า ด็มีเพียง – ก็มีเพียง สุดท้ายนี้ บทวิจารณ์นี้เป็นเพียงการสะท้อนในฐานะคนอ่านประสบการณ์น้อยนิดคนนี้ หากมีข้อผิดพลาดประการใดต้องขออภัยด้วยนะครับ ขอให้ท่านพัฒนาทักษะการเขียนของท่านยิ่งๆ ขึ้นไป มีผลงานที่คนอ่านชื่นชอบมากมาย ได้มีผลงานตีพิมพ์เป็นของตนเอง และก็ขอขอบคุณที่เขียนเรื่องสนุกๆ น่าตื่นเต้นแบบนี้ให้ได้อ่านกันนะครับ แล้วจะติดตามตอนต่อๆ ไปนะครับ =w=v   อ่านน้อยลง

    Dark_Illusion | 22 ก.พ. 60

    • 2

    • 0

    ดูทั้งหมด

    คำนิยมล่าสุด

    "อ่านเพลินมากค่ะ วันเดียวถึงตอนล่าสุดแล้ว"

    (แจ้งลบ)

    สวัสดีค่ะ คุณdnarg11 หรือ หงุมหงิม เรากฤษณาแป้งร่ำจากกระทู้ (ชวนปล่อยของ)มาขี้อวดกันเถอะ ก่อนอื่นเราชอบชื่อเรื่องนะคะ เพราะชื่อมาจากตัวเอกต้นตำนานของเรื่อง เปิดเรื่องขึ้นมาเรานึกว่าดู ไพเรท ออฟ เดอะ แคริบเบียน กัปตันแจ็ค สแปโรว์เลย คือเรื่องนี้เป็นหนังที่เราชื่นชอบมากเรื่องหนึ่ง ดูมาทุกภาค เราเข้าใจความคิดของผู้แต่งนะคะ ในเรื่องที่กังวล ว่าเรื่อ ... อ่านเพิ่มเติม

    สวัสดีค่ะ คุณdnarg11 หรือ หงุมหงิม เรากฤษณาแป้งร่ำจากกระทู้ (ชวนปล่อยของ)มาขี้อวดกันเถอะ ก่อนอื่นเราชอบชื่อเรื่องนะคะ เพราะชื่อมาจากตัวเอกต้นตำนานของเรื่อง เปิดเรื่องขึ้นมาเรานึกว่าดู ไพเรท ออฟ เดอะ แคริบเบียน กัปตันแจ็ค สแปโรว์เลย คือเรื่องนี้เป็นหนังที่เราชื่นชอบมากเรื่องหนึ่ง ดูมาทุกภาค เราเข้าใจความคิดของผู้แต่งนะคะ ในเรื่องที่กังวล ว่าเรื่องบางทีก็ชวนจิ้นเป็นวาย แต่เราไม่คิดอย่างนั้นนะคะ เราคิดว่าผู้แต่งต้องการเล่าถึงการผจญภัยของตัวเอกมากกว่า การไขความลับ ตำนานต่างๆ เหมือนในการ์ตูนวันพีช ที่ไม่มีใครเป็นนางเอกทั้งนั้น การดำเนินเรื่องเน้นตัวเอกที่ดำเนินตามไปสิ่งที่พบเจอ และเพื่อความอยู่รอดปลอดภัยที่แสดงตามสถานการณ์ เพราะฉะนั้นอย่างกังวลเลยค่ะ ปล่อยตัวละครของคุณได้โลดแล่น ผจญภัยไปตามมหาสมุทร อย่างมีความสุขตามที่ผู้แต่งต้องการเลยค่ะ ขอแนะนำนักอ่านทั้งหลายนะคะ อ่านเรื่องนี้คุณจะได้เกร็ดความรู้เรื่องโจรสลัด ตำนานต่างๆ รวมถึงความคิดสร้างสรรค์ของผู้แต่งที่ต้องการเล่าเรื่องราว ของเด็กชายคนหนึ่ง ที่ต้องผจญภัยในท้องทะเลมหาสมุทรว่าเขาจะผ่านอะไรมาบ้าง ลองเปิดใจ แล้วมาสัมผัสดูนะคะ ให้ 8 ดาวนะคะ เพราะอีก 2 ให้เอาไว้ไปพัฒนาฝีมือการแต่ง บางตอนเราคิดว่ามันยังไม่สุดเลย ผู้แต่งสามารถเค้นจินตนาการมาได้อีก ถ้าหัวตันแนะนำให้ไปอ่านเรื่องเล่าขานความลี้ลับในมหาสมุทรดูนะคะ อาทิเช่น สามเหลี่ยมเบอร์มิวดาร์ ที่ใครผ่านไปก็ไม่รอด แล้วก็มีที่อื่นอีก ลองไปศึกษาแล้วนำมาใส่ในนิยายดู รับรองเพิ่มความสนุกได้แน่ๆค่ะ ปล.เราแอบว๊าปไปกดเพจเฟสด้วย ชอบภาพวาดค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้สู้ กฤษณาแป้งร่ำ   อ่านน้อยลง

    กาลกวี/ลูกน้ำ/Novelholics | 4 ก.ค. 60

    • 3

    • 0

    "วิจารณ์นิยายเรื่อง INDIGO ตำนาน คำสาป โจรสลัด"

    (แจ้งลบ)

    ก่อนอื่นก็ขอสวัสดีครับคุณหงุมหงิม ผม Dark_Illusion (ปันจี้) จากร้านรับวิจารณ์นิยายสไตล์ flower shop ขออนุญาตมาวิจารณ์นิยายของท่านในครั้งนี้นะครับ ว่าแล้วก็มาดูกันเลยว่ามีอะไรให้เราได้เล่นกันบ้าง ^^ ชื่อเรื่อง : ไอเดียแจ่มมากครับในการเอาจุดเด่นของเรื่อง และบรรยายอัตตลักษณ์สิ่งนั้นในสามคำ เป็นชื่อเรื่อง น่าจดจำดีครับ และกระชับดีด้วย การตกแต่ง ... อ่านเพิ่มเติม

    ก่อนอื่นก็ขอสวัสดีครับคุณหงุมหงิม ผม Dark_Illusion (ปันจี้) จากร้านรับวิจารณ์นิยายสไตล์ flower shop ขออนุญาตมาวิจารณ์นิยายของท่านในครั้งนี้นะครับ ว่าแล้วก็มาดูกันเลยว่ามีอะไรให้เราได้เล่นกันบ้าง ^^ ชื่อเรื่อง : ไอเดียแจ่มมากครับในการเอาจุดเด่นของเรื่อง และบรรยายอัตตลักษณ์สิ่งนั้นในสามคำ เป็นชื่อเรื่อง น่าจดจำดีครับ และกระชับดีด้วย การตกแต่งหน้าบทความ : อันที่จริงผมก็ไม่ได้สนใจเท่าไหร่นักในเรื่องของการตกแต่ง ตราบใดที่มันไม่รกหูรกตา ไม่วางเรียงอะไรเป็นพรืดสะเปะสะปะมากมายก็ถือว่าโอเคแล้วครับ แต่ถ้าจะให้เพิ่มเติมอีกหน่อยคือ การนำแบ็คกราวน์สีดำ ตรงกลางพื้นขาวทำให้ข้อความและสิ่งที่นำเสนอหน้าบทความโดดเด่นมากเลยครับ แถมยังโล่งสบายตาดีด้วย นอกจากนี้เห็นว่าวาดภาพประกอบนิยายเอง น่าอิจฉามากครับ งดงามแต้ๆ บทนำ : ผมค่อนข้างที่จะพูดละเอียดในส่วนของบทนำ และอารัมภบทนะครับ เพราะมันเป็นหน้าแรกที่ผู้อ่านจะได้เจอ ในการวิจารณ์ส่วนเนื้อเรื่องจะเป็นการชี้แค่ประเด็นหลักๆ เท่านั้น ไม่ได้เป็นการยกขึ้นมาเป็นคำๆ เหมือนเช่นบทนำนะครับ คำโปรย(หน้าบทความ) ถือว่าสั้นดีครับ นั่นเป็นสิ่งดีเพราะคำนำหน้าบทความควรจะกระชับและดึงดูดให้ไปอ่านซึ่งจุดนี้ทำได้ดี ตรงท่อน บางที...บางที...บางที... ซ้ำกันได้ครับดูสวยดี แต่เหตุผลข้างหลังไม่ควรมีคำซ้ำครับ ถ้าท่อนแรกบอกกุเรื่องเพื่อขู่หลาน ท่อนสุดท้ายน่าจะเบี่ยงไปเช่นคำว่า กล่าวอ้างเพื่อหลบหนี ประมาณนี้ครับ แล้วยิ่งถ้ามีการหาคำสัมผัสในสัมผัสนอก หรือคำพ้องเสียงมาลงเล่นด้วยจะเพราะมากเลยล่ะครับ อารัมภบทตำนานสีน้ำเงิน โดยส่วนตัวคิดว่าตัวเลขไม่เกินสิบใช้พิมพ์เอาดีกว่าเขียนเป็นตัวเลขครับ พอเห็นตัวเลขโดดขึ้นมาแล้วแอบขัดตาเบาๆ กลิ่นเสียงมาแล้วครับบรรยายบรรยากาศได้ดีทีเดียว สังเกตเห็นว่าใช้คำว่า “ใบเรือสีน้ำเงินเข้ม” บ่อยมากเลยครับ ลองเปลี่ยนใช้ ใบเรือสีน้ำทะเลลึก ผืนผ้าใบเรือสีคราม ใบเรือสีท้องฟ้ารัตติกาล อะไรทำนองนี้ครับ แล่นต่อไปตรงหน้า...เผชิญหน้า พยายามเลี่ยงคำซ้ำดีกว่าครับ หรือลองตัดคำที่ไม่จำเป็นดู ความเชื่อมั่นของเธอ เธอยืนหยัด (เปลี่ยนสรรพนามเรียกดูครับ เช่น หญิงสาวจะได้ไม่ซ้ำ) อย่างเยือกเย็นให้ความรู้สึกแง่บวกมากกว่าครับ ในที่นี้ใช้คำว่าอย่างเลือดเย็นดีกว่า บรรยายช่วงต้นเหมือนหญิงสาวโกรธเกลียดซิลเวสเตอร์มาก แต่ตอนตายกลับส่งยิ้มให้เป็นครั้งสุดท้ายเสียนี่ มีความย้อนแย้งพอสมควรครับ อย่างน้อยก็ควรจะเอ่ยตัดพ้อสักหน่อยก่อนตายนะคิดว่า แปรเปลี่ยน...แปรเปลี่ยน... (เปลี่ยนคำดูครับ) แต่สุดท้ายแต่แล้วเขา... (แต่สุดท้ายแล้วเขา ไปเลยครับ) เนื้อเรื่อง : จะเป็นการยกประเด็นขึ้นมาอย่างคร่าวๆ นะครับ จุดเริ่มต้นของความเกลียดชัง ปลุกจากห้วงนิทรา (น่าจะใส่ว่าปลุกเขาจากห้วงนิทรา) ชอบคาแรคเตอร์หนูนอริสมากครับ มีความซึนสมเป็นนายน้อยดีจริงๆ ตัดฉาก ย้อนเวลา ได้ดีไม่งงครับ ถือว่าทำได้ดี ทีนี้เรามาดูกันว่าลูคัสจะทำอย่างไรในการบุกชิงตัวนายน้อย และคนเขียนจะให้เหตุผลได้ดีเพียงพอหรือไม่กับการเสี่ยงบุกจับนายน้อยแล้วกลับได้เพียงทาสที่ทำอะไรไม่ได้หนึ่งคน สู้เอาไปขายเป็นทาสสนองกามยังจะได้กำไรซะกว่า จุดเริ่มต้นของความเกลียดชัง 2 บริการผู้รับใช้ ไม่แน่ใจว่าหมายถึงคำไหนระหว่างบริกรผู้รับใช้/บริวารผู้รับใช้ ในส่วนของบทบรรยายไม่ควรใช้คำว่า “มั้ย” ซึ่งสามารถใช้ในบทพูดได้ ให้เปลี่ยนใช้คำว่า “ไหม” แทนครับ ดีนะที่ไม่ได้เห็นฉากเอ็ดนาร์ตายในฉากนี้ มิเช่นนั้นผ๊มคงไม่มีแรงวิจารณ์นิยายท่านต่อเป็นแน่ฮับ (แพ้ดราม่าขั้นรุนแรง) จุดเริ่มต้นของความเกลียดชัง 3 ชื่อคุณแม่มีทั้ง เอดนาร์ และ เอ็ดนาร์นะครับ ลองตรวจทานดูดีๆ ควรเขียนให้เหมือนกัน อ...เอ่อ ม่ายยยยย ไม่เอาดราม่าดิ ฮรืออออ //ตั้งสติๆ อะแฮ่ม มีจุดท้วงติงเล็กน้อยครับ ถึงจะขาดสติอย่างไร แต่คำพูดเอ็ดน่าร์ก็น่าจะทำให้สะอึกบ้าง (หลายรอบด้วย) ไม่ได้จะให้แก้เนื้อเรื่อง แต่ปรับนิดหน่อย เช่นให้เอ็ดน่าร์ตะลึงจนไม่ได้พูดอะไรต่อ หรือ ให้นอริสกล่าวขอโทษอยู่ในใจ แต่ดึงดันที่จะพูดออกไปอย่างนั้น น่าจะสมเหตุสมผลมากกว่าครับ จุดเริ่มต้นของความเกลียดชัง 4 บ่นถึงความรู้สึกรำคาญ ความรู้สึกไม่พอใจเอ็ดน่าร์แค่รอบเดียวพอครับ ไม่งั้นจะเยิ่นเย้อเกินไป ไม่สมเหตุผลเท่าไหร่นะครับทั้งๆ ที่ขังตัวอยู่ในห้องอยู่กับความรู้สึกผิดแล้วแท้ๆ พอออกมันดันทำปากดีไม่ง้อแม่อีกแล้วบอกไม่เข้าใจตัวเอง ผ๊มก็ไม่เข้าใจครับ ฮ่าๆๆๆ และอีกจุดหนึ่งทั้งๆ ที่เป็นตระกูลที่ร่ำรวยขนาดนี้ ไม่ได้จ้างทหารหรือยามกันใครดักปล้นเลยรึ ว่าแต่เตะเข้าหน้าแล้วทำไมจุกที่ท้องล่ะครับ... แผนที่อะไรนั่นคืออะไร (ตัดออกสักตัวครับ) ทิ้งท้ายสำหรับตอนนี้... กะแล้วไม่มีผิด เอ็ดนาร์...ตายจนได้ฮรือออ กรีดร้องงงงงงง ดราม่าเกินจะรับไหว ท่านมันร้ายกาจมากกกกกก!!! เริ่มการเดินทางครั้งใหม่ คำว่าเกลียดแค้นไม่ค่อยใช้กันครับ ใช้คำว่าโกรธแค้นหรือเคียดแค้นแทนดีกว่าครับ ชายที่คร่าทุกสิ่งทุกอย่างของเขาไป (น่าจะเป็นผู้พรากทุกสิ่งไปมากกว่าครับ) คนที่คนๆเดียวกับที่... ท่อนนี้แนะนำให้ไปเรียงประโยคใหม่ดูครับ แล้วก็เพิ่งมารู้ตอนจะเอาเหล็กนาบว่าหนูนอริสถอดเสื้อ น่าจะบรรยายตั้งแต่ท่อนแรกๆ เพิ่มความฟินได้อีกนิดหน่อย -////- ริงโก้กับไคโร อุ้ย เลียเลยหรือครับ //ปิดหน้าด้วยความขวยเขิน แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอกนะ ไม่ถือว่า NC อะไร ยังถือว่าพอรับได้ครับ โชคดีที่หนูนอริสไม่ต้องเลียจริงๆ ^^ ชอบหนูริงโก้จริงๆ ชวนจิ้นได้ดีมากฮ่าๆๆๆ บทสนทนาของลูกเรือ สำหรับนิยายแฟนตาซีควรมีแทรกเชิงอรรถสักเล็กน้อยนะครับ เพื่อที่คนอ่านจะได้เข้าใจโลกแฟนตาซีของคุณมากขึ้น อย่างเช่น บาลาไลก้า* ควรจะอธิบายท้ายตอนว่าเครื่องดนตรีชิ้นนี้เป็นอย่างไร ขนมปังแมนชิต* เป็นอย่างไรทำมาจากอะไร เป็นต้น มอบหมายหน้าที่ มีความรู้สึกว่าไคโรจะไม่ได้กลับขึ้นฝั่งไปหาหลาน ไม่เอาน้า ไม่เอาดราม่าแล้ว ฮรือออ //ตั้งสติๆ โอเคครับ ถ้าจะเล่นสายดราม่าก็จัดเลย… โดยรวมแล้วนักเขียนเรื่องนี้บรรยายฉากและรายละเอียดต่างๆ ได้ดีมากเลยครับ เป็นจุดเด่นของเรื่องเลย ในส่วนของบทบรรยายการจัดเรียงประโยคอยู่ในเกณฑ์ดีและใช้ภาษาได้สวยดีครับขนาดความยาวแต่ละตอนมีขนาดใกล้เคียงกันแถมมีความยาวค่อนข้างยาวสะใจดีครับ นอกจากนี้คนเขียนยังสามารถวาดภาพประกอบได้ด้วย ช่างน่าอิจฉาเป็นยิ่งนัก เรื่องคำผิดที่พบพอมีบ้างประปรายแต่ก็ไม่ถึงขนาดน่าหงุดหงิด เรื่องภาษายังมีคำซ้ำอยู่บ้าง หากแต่จุดอ่อนของเรื่องนี้คือความเยิ่นเย้อครับ แม้ฉากบรรยายสวยงามแต่บทบรรยายน้ำท่วมทุ่งจนเรื่องไม่เดินไปไหนทำให้ผู้อ่านเกิดความเบื่อได้ครับ และจากการอ่านแล้วคิดว่าพลอตเรื่องค่อนข้างยาวเลยทีเดียว หากแต่ผ่านมาแล้วเกือบสิบตอนตัวเอกเพิ่งจะถูกจับออกทะเลเอง คำผิดในหน้าบทนำ (กด Ctrl+F หาเอานะครับ) : ภัคดี – ภักดี ต่อราชาชื่อใช้เรือลำนี้ – ต่อราชาซึ่งใช้เรือลำนี้ อารัมภบทตำนานสีน้ำเงิน : วาวโรจ – วาวโรจน์ ศักษดิ์ศรี – ศักดิ์ศรี ใยพริบตาเดียว – ในพริบตาเดียว ห่ำหั่น – ห้ำหั่น เหตุการ์ณ – เหตุการณ์ ย้ำเท้า – ย่ำเท้า เหยียดอยู่ – เหยียบอยู่ จุดเริ่มต้นของความเกลียดชัง : ศัพย์ – ศัพท์ ทพร้าย – ทำร้าย ตอบโต – ตอบโต้ อยู่ด้วยกะน – อยู่ด้วยกัน อยาใน – อยู่ใน แต่วา – แต่ว่า อีกครหนึ่ง – อีกคนหนึ่ง จุดเริ่มต้นของความเกลียดชัง 2 : หอมหอน – หอมหวน สักครูหนึ่ง – สักครู่หนึ่ง พนักงงาน – พนักงาน กลางกระม้วนยาว – กางกระดาษม้วนยาว โฉลดที่ดิน – โฉนดที่ดิน ตกลงตะลึง – ตกตะลึง ชุนมุน – ชุลมุน ดูเหมืนว่า – ดูเหมือนว่า ห้องความคิด – ห้วงความคิด จุดเริ่มต้นของความเกลียดชัง 3 : ยังไม่ยุ่มย่าม – ยังไปยุ่มย่าม ดรกว่าใช้กำลัง – ดีแต่ใช้กำลัง โอกาวส – โอกาส เจ็บปด – เจ็บปวด หลายเป็นแค่ – กลายเป็นแค่ จับจอง – จับจ้อง อย่าวเย็นชา – อย่างเย็นชา จุดเริ่มต้นของความเกลียดชัง 4 : ดปลวเพลิง – เปลวเพลิง เริ่มการเดินทางครั้งใหม่ : อยู่รวดเร็วเกิดนไป – อย่างรวดเร็วเกินไป ใ.ที่ต้อง – ที่ต้อง เจ้าไปยุ่ง – เข้าไปยุ่ง ทรมาณ – ทรมาน ริงโก้กับไคโร : นอนิส – นอริส เป็อาทิตย์ – เป็นอาทิตย์ ใหมันมากนัก – ให้มันมากนัก บทสนทนาของลูกเรือ : เหใอน – เหมือน กลี่นแกล้ง – กลั่นแกล้ง นอนิส – นอริส คึกครื้น – ครึกครื้น สังเกตุการณ์ – สังเกตการณ์ มอบหมายหน้าที่ : ทันที่ที่ – ทันทีที่ ในสสายตา – ในสายตา ไคโรพูดื – ไคโรพูด ผู้สงศักดิ์ – ผู้สูงศักดิ์ ขมวดคิ้วๆ – ขมวดคิ้ว เพราอยาก – เพราะอยาก อ่อยวัย – อ่อนวัย สมมุต – สมมติ พานิชย์ – พาณิชย์ ดาดสายลม – ตามสายลม ล้วเขาจึง – แล้วเขาจึง รายระเอียด – รายละเอียด คนที่ถูกข้า – คนที่ถูกฆ่า ด็มีเพียง – ก็มีเพียง สุดท้ายนี้ บทวิจารณ์นี้เป็นเพียงการสะท้อนในฐานะคนอ่านประสบการณ์น้อยนิดคนนี้ หากมีข้อผิดพลาดประการใดต้องขออภัยด้วยนะครับ ขอให้ท่านพัฒนาทักษะการเขียนของท่านยิ่งๆ ขึ้นไป มีผลงานที่คนอ่านชื่นชอบมากมาย ได้มีผลงานตีพิมพ์เป็นของตนเอง และก็ขอขอบคุณที่เขียนเรื่องสนุกๆ น่าตื่นเต้นแบบนี้ให้ได้อ่านกันนะครับ แล้วจะติดตามตอนต่อๆ ไปนะครับ =w=v   อ่านน้อยลง

    Dark_Illusion | 22 ก.พ. 60

    • 2

    • 0

    ดูทั้งหมด

    ความคิดเห็น